روزی ابولاشی خدمت امام نقی (ع) رسیده و پرسید: یابن رسولولا، اگر کسی به پیامبر اسلام و خاندانش اهانت کند چه می شود؟
حضرت(ع) فرمود: به خدا سوگند که خدا او را سنگ یا سوسک خواهد کرد و آسمان و زمین غرّیده و در هم می پیچند و آتش به جان عالمیان بیافتد و افلاک از دوران بازخواهد ایستاد و ...
هنوز سخن ایشان به پایان نرسیده بود که ابولاشی هرچه فحش خوارمادر می دانست نثار تبار بنی هاشم از پایین تا بالا نمود.
حضرت ابتدا شوکه شده و لحظاتی به ابولاشی خیره شد، نگاهی به اطراف انداخت، سپس چشم به آسمان دوخت، باز لحظاتی به چهره خوشحال ابولاشی نگاه کرد، ولی آب از آب تکان نخورد. پس ایشان فورا خدعه نموده و سرشوخی ناموسی را با ابولاشی گشودند و قضیه کلا لوس شد و آنه سالها از رفاقت هم بهره بردند...
سیره نقوی، در باب "کاربرد خدعه در شرایط خاص"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر