بعد از وحی کامل قرآن نقید به امام نقی، ایشان تصمیم گرفتند چند نسخه را پرینت گرفته و به صحابه بدهند. همینطور به اصحاب فرمود که این کتاب، سخن خداوند است و شما نمیتوانید کلمه ای مانند آن بیاورید.
چند روز بعد، یکی از صحابه به امام وارد شد و من باب کل کل، کلمه ای شبیه قرآن آورد. نقی فرمود: اگر میتوانی آیه ای مانند آن بیاور.
فردا دوباره صحابه آمد و ایه ای شبیهش آورد. این بار نقی فرمود که اگر میتوانی سوره ای شبیه قرآن بیار، پس فردا صحابه سوره را آورد. نقی گفت کتابی مانند آن بیار، یک هفته بعد صحابه کتاب آورد.
امام نقی فرمود: من که کم آوردم بذار ببینم خدا چی میگه. پس با خدا تماس گرفت و مشکل را مطرح کرد. خدا هم فالفور ضمیمه ای برای قرآن به امام وحی کرد که در آن نوشته بود: ای کسانی که ایمان نیاورده اید، دیگه لازم نیست ایمان بیاورید.
امام ومصائب کتاب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر