نقل است که امام نقی در اواخر عمر پربرکت خود، به دلیل مشکلات مختلف ناشی از کهولت سن، در هدف‌گیری اصحاب برای دو نیم کردنشان با مشکل مواجه شده بود و برخی اصحاب نیز از این فرصت سوء‌استفاده کرده و با کمال وقاحت و گستاخی در مقابل شمشیر امام، جاخالی میدادند. نقل است که جاخالی دادن اصحاب در مقابل شمشیر امام- که از آن به عنوان "فتنه" یاد میشد- تا آنجا پیش رفت که امام نقی به خدا شکایت برد و خدا در پاسخ، قسمتی از وحی خود را به این موضوع اختصاص داد. این سخنان خداوند در قرآن نقید، سوره الفتنه آیات 35 تا 43 ذکر شده است:
ای کسانی که در مقابل شمشیر فرستاده‌ی من جاخالی میدهید، بروید در زمین بگردید ببینید سرنوشت جاخالیدهندگان چه بوده است. همانا که جاخالیدهندگان از زمره‌ی مغضوبان و گمراهان بوده و جایگاهشان در آتشی بس عظیم و هولناک خواهد بود. اما کسانی که جاخالی نمیدهند و ضربه شمشیر را بر خود روا میدارند، در بهشت برین از حوریانی نار پستان با سایز حداقل 38 برخوردار خواهند شد و تا ابد همنشین امام نقی و خداوندگارشان خواهند بود.
ای کسانی که در مقابل شمشیر فرستاده‌ی من جاخالی میدهید، بروید در زمین بگردید ببینید سرنوشت جاخالیدهندگان چه بوده است. همانا که جاخالیدهندگان از زمره‌ی مغضوبان و گمراهان بوده و جایگاهشان در آتشی بس عظیم و هولناک خواهد بود. اما کسانی که جاخالی نمیدهند و ضربه شمشیر را بر خود روا میدارند، در بهشت برین از حوریانی نار پستان با سایز حداقل 38 برخوردار خواهند شد و تا ابد همنشین امام نقی و خداوندگارشان خواهند بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر